Grajewo – wiadomości, informacje, historia, turystyka, atrakcje

Pierwsze wzmianki o istnieniu wsi książęcej Graywa pochodzą z 1426 r. Niekorzystne położenie, na zupełnym pustkowiu, tuż przy granicy krzyżacko-litewskiej, stanowiło przeszkodę w trwałym osadzeniu wsi i dopiero Jan z Białowieży, kuchmistrz księcia mazowieckiego Kazimierza, osiadł tu na dłużej.

Grajewo. Pierwsze zapiski

To właśnie on polecił zbudować młyn na rzece, a w roku 1478 ufundował kościół. Po kilkudziesięciu latach atutem miasta stało się położenie geograficzne. Właśnie tu krzyżowały się dwa szlaki: z Mazowsza na Litwę i z Podlasia do Prus. Przy skrzyżowaniu tych szlaków XVI wieku powstało najstarsze centrum miasta – rynek handlowy.

Grajewo. Nadanie praw miejskich

W 1540 roku, na prośbę Grajewskich, którzy chcieli podnieść swoje dochody także dzięki handlowi, Zygmunt Stary nadał wsi Grajewo prawa miejskie, a w 1695 roku Jan III Sobieski nadał miastu prawo odbywania cotygodniowych targów. Trzy lata później następny władca polski August II nadał przywilej odbywania jarmarków.

Grajewo. Czasy niepokoju

Kiedy zaczęły pojawiać się pierwsze oznaki kryzysu miast w Polsce, miejscowość, mimo korzystnego położenia, nie rozwijała się. Zniszczenia wojenne, m.in. w okresie potopu szwedzkiego, spowodowały, że Grajewo stało się małą osadą na ziemi łomżyńskiej. Według rejestru sporządzonego w 1777 roku, miasto liczyło zaledwie 43 domy oraz 25 mieszkańców, a 20 lat później, zapewne po pożarze lub innym kataklizmie, już tylko 23 domy i 218 mieszkańców. Miasto powoli upadało, choć zapisało piękną kartę w powstaniach narodowych. W okolicach miały miejsce walki m.in. w okresie powstania kościuszkowskiego, listopadowego i styczniowego. W 1870 roku odebrano mu prawa miejskie z powodu udziału mieszkańców w powstaniu styczniowym, był to jednak okres, kiedy miasto, dzięki położeniu na pograniczu prusko –rosyjskim, zaczęło ożywiać się gospodarczo.

Grajewo. Rozwój miasta

Rozkwit miasta nastąpił w drugiej połowie XIX wieku po wybudowaniu szosy Petersburg – Warszawa (ok. 1820 r.) oraz kolei żelaznej Odessa – Brześć – Królewiec w 1873 roku. W tym czasie założono wiele zakładów przemysłowych: fabrykę mydła i świec, hutę szkła, która została zlikwidowana po przeszło stu latach, fabrykę pasów transmisyjnych – później przekształconą w fabrykę taśm gumowych.