Wieś Soce w gminie Narew jako nieliczna na Podlasiu może pochwalić się tym, że cała jest zabytkiem. Choć mieszkańcy byli z początku przeciwni decyzji konserwatora, dziś są dumni z jej statusu. Największe obawy dotyczyły spraw inwestycyjnych, które w przypadku zabytków są delikatnie mówiąc, utrudnione.
Miejscowość powstała w XVI w i do dnia dzisiejszego zachował się w niej układ urbanistyczny. Wieś składa się z dwóch równoległych odcinków. Tzw. ulicówki mieszczą się po obu brzegach rzeki Rudni i są połączone dwiema drogami biegnącymi z północy na południe. Część na południe od rzeki nazywana jest Mokrawami, a północna Suchlanami. Wszystko to powoduje, że Soce przypominają dwie oddzielne miejscowości.
Większość domów jest drewniana i bogato zdobiona, co jeszcze zwiększa urok wsi.Budowano je z bali sosnowych lub świerkowych na fundamentach z kamienia polnego. Ich ściany zabezpieczano szalówką, układaną w geometryczne wzory – kwadraty, trójkąty i romby. Również w okresie międzywojennym rozpowszechniło się zdobnictwo. Wzorce przywieźli wracający z Rosji repatrianci, którzy wyjechali ze wsi w 1915 roku. Wśród motywów znalazły się przedstawienia zwierząt, ornamenty roślinne, krzyże, gwiazdy czy układy przypominające hafty.
