Bielsk Podlaski – wiadomości, informacje, historia, turystyka, atrakcje
Bielsk Podlaski to obok Drohiczyna, Mielnika i Suraża, jedno z najstarszych miast Podlasia. Badania z lat 70 – tych datowały powstanie osady bielskiej na X wiek. Niedawne prace archeologiczne prowadzone w rejonie ulicy Zamkowej przesunęły początek osady na wiek VIII – IX. Podstawą utrzymania ludności było rzemiosło, rolnictwo, hodowla zwierząt, łowiectwo i rybołówstwo. Nazwa miejscowości pochodzi najprawdopodobniej od słowa „biele” lub „bala” oznaczającego teren podmokły, bagnisty. W swojej historii wobec miasta używano kilku nazw: Bielsko, Bielszcze, Bielsk i wreszcie w XIX wieku Bielsk Podlaski.
Bielsk Podlaski. Skutki położenia
Strategiczne położenie Bielska na pograniczu Polski, Rusi i Litwy,skrzyżowanie szlaków handlowych oraz zwiększająca się liczba ludności wymusiły powstanie w widłach Lubki i Białki grodu obronnego na sztucznie usypanym wzniesieniu zwanym „zamkiem królewskim”, „Górą Zamkową”, „Koziszczem”, a obecnie „Łysą Górą”. Jego powstanie ocenia się na przełom XII i XIII wieku. Wielokrotnie, z różnym skutkiem, gród musiał odpierać ataki Jaćwingów, Litwinów, Rusinów, Mazowszan i Krzyżaków.
Bielsk Podlaski. Uzyskanie praw miejskich
Pierwsze wzmianka pisana o Bielsku pochodzi z latopisów ruskich
i 1251 r.Pod względem politycznym Bielsk wielokrotnie zmieniał swoją przynależność. Na początku wieku XI był w państwie Bolesława Chrobrego, później należał do książąt ruskich, mazowieckich i litewskich. O wyjątkowym znaczeniu grodu bielskiego może świadczyć fakt, że sam wielki mistrz Zakonu Krzyżackiego, Winrich von Kniprode, dowodził w 1377 r. oblężeniem zamku na „Łysej Górze”. Wielki książę litewski Witold w 1430 r. nadał dla Bielska pierwsze prawo miejskie.
Jeden z jego następców książę Aleksander w 1495 r. ulokował miasto na prawie magdeburskim. Kolejne przywileje miejskie Bielsk otrzymał od oczekującego na elekcję w Mielniku Aleksandra w listopadzie 1501 r.
Bielsk Podlaski. Era Jagiellonów
Czasy panowania Jagiellonów to okres największego rozwoju miasta.Stało się niepisanym zwyczajem, że Bielsk był własnością kolejnych żon królów Polski. Należał do obu żon Zygmunta Starego Heleny i Bony Sforzy, a także żon Zygmunta III Wazy i Władysława IV. Sygnał do rozwoju dała Bona, która unormowała wiele spraw własnościowych, a na stanowiska wójtowskie i probostwo bielskie mianowała osoby zainteresowane rozwojem miasta. W tym czasie miasto staje się ważnym ośrodkiem administracyjnym (siedziba starostwa), rzemieślniczym i handlowym (tradycja czwartkowych targów pozostała do dnia dzisiejszego). W Bielsku w II połowie XVI istniały 172 warsztaty rzemieślnicze i 263 rzemieślników. Liczby te na przełomie XV i XVI wieku uległy zwiększeniu.