Zambrów – wiadomości, informacje, historia, turystyka, atrakcje

Sięgające XIII wieku początki Zambrowa związane są z powstaniem stanicy myśliwskiej służącej ówczesnym właścicielom tych ziem – książętom mazowieckim.

Zambrów a książęta mazowieccy

Ze względu na rosnącą rolę osady jako ośrodka wymiany handlowej, w maju 1283 roku, prawdopodobnie z fundacji Konrada II księcia Czerskiego i Mazowieckiego erygowano tu parafię pod wezwaniem Trójcy Przenajświętszej.

Zambrów. Lokacja miasta

Osada rozwijała się na obu brzegach rzeki Jabłonki, choć większe znaczenie miała jej część prawobrzeżna. Najstarsze zachowane wzmianki źródłowe o wsi książęcej Zambrów pochodzą z początku XV wieku. Choć dokładna data lokacji nie jest znana, przypuszcza się iż Zambrów otrzymał prawa miejskie chełmińskie prawdopodobnie ok. 1437 roku, bądź też wcześniej – ok. 1430 roku, a wg niektórych źródeł nawet ok. 1420 roku. Centrum miasta zostało wówczas przeniesione z okolic kościoła na tereny po drugiej stronie rzeki, gdzie wytyczono rynek.

Zambrów. Rozkwit i stagnacja

Po wygaśnięciu męskiej linii książąt mazowieckich, w grudniu 1529 roku Zambrów wraz z całym Mazowszem został przyłączony do Korony i stał się miastem królewskim. W styczniu 1538 roku na sejmie w Piotrkowie, miało miejsce potwierdzenie nadania prawa chełmińskiego, czemu towarzyszyło uzyskanie przez Zambrów przywileju organizowania cotygodniowego targu w czwartki.

Szybki rozwój Zambrowa, będącego siedzibą władz powiatowych i zyskującego coraz większe znaczenie jako lokalny ośrodek administracyjny, handlowy i rzemieślniczy, został przerwany w 1575 roku przez epidemię, która zdziesiątkowała mieszkańców miasta.

 

Zambrów w drugiej połowie XVII w. był kilkakrotnie niszczony, zaś kontrybucje oraz przemarsze wojsk szwedzkich, saskich, rosyjskich i polskich, nie sprzyjały odbudowie.

W pierwszej połowie XIX wieku miasto miało charakter rolniczo – rzemieślniczy, powoli rozwijał się także przemysł i handel. Znaczący wpływ na ożywienie gospodarcze i rozwój ośrodka ok. połowy XIX stulecia, miało poprowadzenie przez Zambrów drogi wiodącej z Warszawy w kierunku Białegostoku, a także – drogi Łomża – Czyżew.

 

Od połowy  XIX wieku coraz większą rolę odgrywała w Zambrowie rozwijająca się tu dynamicznie społeczność żydowska. W 1857 roku, wyznawcy religii mojżeszowej zajmujący się głównie handlem, dzierżawą i rzemiosłem stanowili ponad 60% mieszkańców ośrodka. Zambrowska dzielnica żydowska, będąca handlowym centrum miasteczka rozwijała się wokół rynku