Mimo, że komunizm w Polsce upadł w kwietniu 1989 roku, to nie oznaczało to z perspektywy mieszkańców widocznych zmian. Tak zwany okres post-komunizmu ciągnął się w kraju jeszcze długo. A to wszystko dlatego, że niewydolna gospodarka wymagała naprawy. Gdy to już się stało na przestrzeni kolejnych lat, to mogliśmy się zabierać za inwestycje. Krajobraz Polski – także województw białostockiego, suwalskiego i łomżyńskiego – dzisiejszego Podlaskiego – zmieniał się bliżej XXI wieku.
Kolno to bardzo stare miasto, bo powstało już w 1425 roku. Było częścią Księstwa Mazowieckiego. To, że dziś jest częścią Podlaskiego wynika z reformy administracyjnej w 1999 roku, która nie odtwarzała terytoriów regionalnych po historycznych granicach. Wcześniej należało do województwa łomżyńskiego. Kolno pierwotnie znajdowało się wśród bagien nad rzeką Pisą, gdzie zachowało się grodzisko Stare Kolno. Najstarsze znaleziska w tym miejscu pochodzą sprzed 3000 lat, natomiast osadnictwo wczesnośredniowieczne datuje się na VIII wiek. Miasto pierwszy raz wzmiankowane było w 1422 roku. Początkowo należało do książąt mazowieckich, następnie funkcjonowało jako miasto królewskie. Prawa miejskie (prawo chełmińskie) miasto otrzymało z rąk księcia Janusza I Mazowieckiego zwanego Starszym 30 czerwca 1425.
Krajobraz lat 90. w Kolnie był bardzo podobny do innych miast. Na ulicach maluchy, fiaty 125p, stary, nysy i żuki. A wśród nich ludzie, którzy nie wyglądają na szczęśliwych od wolności, którą dostali w 1989 roku. Bardziej przypominają strapionych skutkami gospodarczymi. Widoki szare, bure i ponure. Dobrze, że te czasy za nami.