Pałac Starzeńskich w Ciechanowcu jest jednym z najważniejszych zabytków architektury na Podlasiu. Został wzniesiony około 1875 roku dla rodziny Starzeńskich według projektu warszawskiego architekta Juliana Ankiewicza. Pałac charakteryzuje się nieregularną bryłą, wzniesioną na planie zbliżonym do litery L, z dziedzińcem ozdobionym dużym, okrągłym klombem od strony podjazdu. Wokół pałacu rozciąga się pięciohektarowy park oraz staw o nieregularnym, elipsowatym kształcie.
Rodzina Starzeńskich herbu Lis to jeden z najstarszych i najbardziej zasłużonych rodów szlacheckich w Polsce. Ich nazwisko pochodzi od wsi Starzenice w ziemi wieluńskiej, gdzie pojawili się w 1395 roku. W ciągu wieków ród ten odegrał istotną rolę w historii Polski, zarówno na polu politycznym, jak i społecznym. W XVIII wieku rodzina Starzeńskich uzyskała tytuł hrabiowski w Galicji. Maciej Maurycy Starzeński (1717–1787) i jego brat Piotr (1722–1797) otrzymali od cesarza Józefa II dziedziczny tytuł hrabiowski 1 grudnia 1780 roku. Starzeńscy byli właścicielami licznych majątków na terenie Polski, m.in. w Dąbrówce Starzeńskiej, gdzie zamek pozostawał w ich posiadaniu przez 150 lat. Podczas powstania styczniowego August Starzeński ukrywał tam przywódców powstania, Mariana Langiewicza i Ludwika Mierosławskiego, organizując ich ucieczkę przed rosyjską pogonią.
W XIX wieku członkowie rodu angażowali się w działalność patriotyczną. Wiktor Wacław Starzeński (1826–1882) ze Strabli był uczestnikiem powstania styczniowego, za co został zesłany na Syberię, a jego majątek skonfiskowano. Rodzina Starzeńskich dbała również o rozwój swoich majątków, wprowadzając nowoczesne metody gospodarowania i angażując się w działalność społeczną. Przykładem może być hrabia Marian Starzeński (1865–1943), właściciel dóbr Ruda Mazowiecka, który inwestował w rozwój stawów hodowlanych i innych nowatorskich przedsięwzięć gospodarczych. Po II wojnie światowej majątki Starzeńskich zostały znacjonalizowane, a członkowie rodziny rozproszyli się po kraju i za granicą.
W czasie II wojny światowej, w 1941 roku, pałac został spalony przez okupantów sowieckich. Po wojnie, w latach 1966–1969, obiekt odbudowano i przeznaczono na siedzibę Muzeum Rolnictwa im. ks. Krzysztofa Kluka. Obecnie w pałacu znajdują się wystawy stałe prezentujące wnętrza zabytkowe z przełomu XIX i XX wieku, salonik rodu Ciechanowieckich herbu Dąbrowa oraz historię miasta Ciechanowca. Muzeum organizuje również cykliczne imprezy, takie jak Niedziela Palmowa, Jarmark św. Wojciecha czy Podlaskie Święto Chleba, przyciągając licznych turystów i miłośników historii.
Partnerzy portalu:
