Kategoria: Miejskie sprawy

Chociaż jest już po wyborach samorządowych i nie trzeba rozdawać pieniędzy na lewo i prawo, to Wilk ze Słonimskiej w kolejny odcinku serialu postanowił pieniądze utopić na łąkach. Konkretnie to 1,6 miliona złotych. Oczywiście pod pretekstem smogu, ekologii i przyrody. Pomysł zakładania łąk kwietnych na pasach drogowych brzmi zupełnie niepoważnie, a wręcz śmieszne. Dziwić może decyzja Wilka biorąc pod uwagę jego zapędy do betonowania czego tylko się da i zezwalanie na zabudowanie czego się tylko da – co w efekcie daje ekologiczne powodzie po każdej ulewie. Może gryzie go sumienie przez te betonowanie? Jeżeli tak, to koszt tej zabawy pokuty nie jest niski. Umówmy się – 1,6 miliona złotych można by było zagospodarować w lepszy sposób niż wymiana zwykłej trawy na łąki kwietne w pasach drogowych.

Oddajmy głos Wilkowi: – Taka zieleń pełni wiele pożytecznych funkcji. Chcemy nasze miasto czynić coraz piękniejszym, czystym i przyjaznym mieszkańcom. HA HA HA. Każdej zimy Białystok dusi się od smogu, każdego lata po każdej ulewie miasto zamienia się w Wenecję, zarobki są tu jedne z niższych w Polsce, brak też wysokospecjalistycznych miejsc pracy i dużych korporacji. Co z tego? Zakładajmy łąki!

Ten 1,6 mln zł wyrzucony w błoto, o przepraszamy w łąki to tylko preludium. Wilk ze Słonimskiej wkrótce także rozstrzygnie przetarg na obsługę swoich wyjazdów zagranicznych, z których przez wszystkie lata, które rządzi jeszcze nic nie wynikło. Na zakończenie przypomijmy coś co jest wiadome, ale każdy o tym zapomina – ta kasa co jest tak marnotrawiona idzie z Waszych portfeli.

Partnerzy portalu:

Latem wystarczy ulewa, by Białystok zamienił się w Wenecję. Tegoroczna zima pokazała, że wystarczy więcej śniegu i Białystok zamienia się w Syberię. Po ostatnich opadach – wszystkie drogi dojazdowe do miasta były zablokowane, a ludzie w korkach spędzili wiele godzin. Na krajowej ósemce rozgrywał się dramat. Ludzie utknęli na dobre. Należy wyciągnąć z tego wszystkiego wnioski. Pierwsze pytanie jakie się nasuwa to „kto za to odpowiada”. Bo ten, kto mówi o tym, że „taki mamy klimat” naraża się na śmieszność. Kompletnie zalane miasto latem i kompletnie sparaliżowane miasto zimą to tylko i wyłącznie wina niekompetentnych urzędników.

Zacznijmy od lata. Dlaczego po każdej większej ulewie miasto stoi pod wodą? Odpowiedź jest prosta – przez beton. Wielokrotnie z ust przeciwników politycznych prezydenta miasta można było usłyszeć, że to „Betonowy Tadzio”. To właśnie bezmyślne przeprowadzenie inwestycji doprowadziło do tego co teraz mamy. Zabetonowanie miasta spowodowało, że woda z ulewy nie może wsiąkać w ziemię, gdyż ta jest zabetonowana. Jedyną drogą ucieczki są studzienki kanalizacyjne, które moment po ulewie są kompletnie zatkane. Drugi powód to bezmyślność przy zagospodarowaniu przestrzennym. Dolina rzeki Białej jest dziś w wielu miejscach zabetonowana – przez bloki. Przez co zgodziliśmy się zabudować naturalne tereny zalewowe.

Jeżeli chodzi o zimę to tutaj warto przytoczyć przysłowie, że „Chytry traci dwa razy”. Miasto rozpisuje przetarg na odśnieżanie ulic. Oczywiście kluczowym elementem jest najniższa cena. Jak wiadomo – im niższa cena tym gorsza jakość. Kryterium ceny to jednak problem powszechnie znany. Do tego jednak należy dołączyć kompletny brak wyobraźni. Nie trzeba być naukowcem by umiejętnie zaobserwować, że w zimnym Białymstoku pada dużo więcej śniegu niż w ciepłym Wrocławiu. Stąd też rozpisując przetarg – należy sięgnąć do danych statystycznych i wiedzieć ile średnio pada śniegu na przykład w styczniu w Białymstoku. Do tego należy przewidzieć, że może się zdarzyć ekstremalna śnieżyca i w przetargu zaznaczyć, że wykonawca ma być gotowy również na wystąpienie ostrych opadów śniegu. W praktyce wygląda to tak, że miasto podzieliło Białystok na 6 sektorów. Za oczyszczanie głównych ulic odpowiada kilka firm. Inne zaś za drogi osiedlowe. Łącznie jest 36 maszyn. Każdy ma określony czas reakcji i czas wykonania swojego zadania. Nie ma tu znaczenia czy śnieg prószy czy sypie tak, że świata nie widać. Efekt? W razie ostrej śnieżycy mamy paraliż miasta. 

Jak powinno być? W czasie wielkich śnieżyć nie powinien obowiązywać żaden podział na sektory. Miasto powinno mieć kogoś w rodzaju „koordynatora”, który w czasie ataku zimy wydaje dyspozycje dla wszystkich kierowców – zaczynając od odśnieżania głównych ulic. Priorytety wtedy powinny być dwa – drogi dojazdowe do miasta nie mogą się zatkać oraz musi funkcjonować komunikacja miejska. Dopiero potem należy zabierać się za pozostałe ulice. Niestety, ale do tego potrzeba wyobraźni. Tej komuś najwyraźniej po raz kolejny zabrakło.

Partnerzy portalu:

Białystok ma plan na budowę parkingów w mieście. Wszędzie tylko nie w centrum. Tak można w skrócie opisać najbliższe plany magistratu. Zdaje się urzędnicy, a szczególnie ten „najważniejszy” nie chcą zauważyć, że od dawna ścisłe centrum miasta cierpi na kompletny brak miejsc postojowych. Dlaczego nie ma nawet żadnych planów, by to zmienić? Najbardziej nasuwająca się odpowiedź to nowe prawo.

We wrześniu wejdą w życie przepisy, dzięki którym białostocka Rada Miejska (z obozu prezydenta) będzie mogła uchwalić tak zwaną „śródmiejską strefę parkowania”. Jeżeli tak się stanie, to w praktyce oznaczać to będzie, że na terenie ścisłego centrum zaczną obowiązywać dużo większe opłaty za parkowanie. Zgodnie z nowymi przepisami – pierwsza godzina postoju będzie mogła wynosić 0,45 proc. kwoty minimalnego wynagrodzenia. Te w 2019 roku wynosi 2250 zł brutto, zatem opłata wynieść będzie mogła 10 zł 12 gr. Wiadomo, że dużo łatwiej jest dowalić opłatami w kierowców, by stawali „tylko na chwilę”, niż wybudować więcej miejsc parkingowych. W ścisłym centrum jest takie miejsce, gdzie można by było bez przeszkód postawić wielopoziomowy parking. To plac NZS (dawniej Uniwersytecki). Nie oszukujmy się – przy obecnym układzie drogowym kompletnie do niczego nie służy, a mógłby. Drugie takie miejsce znajduje się tuż obok – bo za blokiem stojącym przy placu. Tam również stoi podwórko, które z punktu widzenia zagospodarowania przestrzeni nie ma racji bytu.

Dlatego też stawiamy dolary przeciwko orzechom, że tuż po wyborach sejmowych, gdy nie będzie trzeba już ściemniać w kampanii wyborczej – rada podniesie opłaty za parkowanie w ścisłym centrum. Oczywiście w ramach walki ze smogiem.

Partnerzy portalu:

Czy powstanie węzeł intermodalny przy dworcu PKP i PKS? W planach jest budowa centrum przesiadkowego zamiast Centrum Park przy dworcu PKS. Problem w tym, że nie mamy pieniędzy i nie wiadomo kiedy inwestycja miałaby zostać zrealizowana. Na razie wiadome jest jedno, że miasto nie ma wystarczająco dużo pieniędzy, by zrealizować swoich wizji.  Jedną z nich miał być tunel pod torami łączący Św. Rocha i Zwycięstwa. Byłby to przesmyk tylko dla autobusów, by nie musiały krążyć między Poleską i wiaduktem Dąbrowskiego. Ostatecznie będzie po staremu. Na tego typu inwestycję nie ma pieniędzy. Za drogo.

Być może jakieś prace zaczną się w przyszłym roku na ul. Bohaterów Monte Cassino. Przypomnijmy, że ulica ta została poszerzona przy „Galeriowcu” aż do sklepu Kaufland. W przeszłości te miejsce było często zakorkowane, teraz usprawniono wjazd i wyjazd autobusów na dworzec. W dalszej części inwestycji w 2019 roku urzędnicy chcieliby puścić nową drogę poprzez dzisiejsze tereny nieużytkowe, gdzieś między złomowiskiem a osiedlem domów jednorodzinnych oraz terenami kolejowymi. Droga łączyłaby się z ul. Kopernika jeszcze przed tunelem. W efekcie codziennie zatkana Łomżyńska by odetchnęła. Z tych wszystkich „wizji” ta jest najsensowniejsza. Niestety i tu trzeba położyć nacisk na „może powstanie”. Tak jak wyżej napisalibyśmy – urzędnicy chcieliby ruszyć z inwestycją w 2019 roku, ale nie jest to takie oczywiste. Przypomnijmy, że najwyższy priorytet ma inwestycja w zupełnie innym miejscu. Jest to wylot na Warszawę. Miało być tam skrzyżowanie bezkolizyjne, okazuje się że z braku kasy będzie coś mniejszego. Może być i taka sytuacja, że skupiając się na tej inwestycji, urzędnicy ostrożnie będą podchodzić do innych – by starczyło pieniędzy. A warto wiedzieć, że przy budowie dróg wiele się zmienia – koszty pracy, koszty materiałów. Teoretycznie firma, która wygra przetarg musi zrealizować inwestycję po cenach, jakie zadeklarowała. W praktyce jednak firmom opłaca się porzucać place budowy i płacić kary aniżeli dokończyć inwestycję. Wtedy miasto rozpisuje nowy przetarg i się okazuje, że realizacja kosztować będzie dużo więcej niż pierwotnie planowano. 

W planach miasta jest również modernizacja ulic Zwycięstwa, Kolejowej, Wyszyńskiego, Kopernika i Łomżyńskiej. Jednak nie wiadomo kiedy miałoby to nastąpić i czy w ogóle nastąpi. Plany budowy dróg już są, ale ostatecznie może być tak, że niczego nie będzie. Brzmi znajomo?

Partnerzy portalu:

Koniec sezonu BiKeR-a to dobry moment na podsumowania – czego nie odmówiło sobie miasto, które system wypożyczalni rowerów miejskich utrzymuje. Z liczb wynika jasno – lubimy BiKeR, korzystamy chętnie i dość często. Rowery w tym sezonie wypożyczono 680 tysięcy razy i na tle całej Polski w Białymstoku jest najpopularniejsza wypożyczalnia. Pytanie brzmi czy na pewno tak jest? To, że białostoczanie korzystają chętnie, nie oznacza również, że BiKeR jest najlepszą opcją. Z tego co jest do wyboru: taxi, skuter, autobus, rower – jest po prostu najtańszą. Zaś liczba wypożyczeń nie musi wskazywać prawdziwego stanu wypożyczeń? Nie zarzucamy nikomu świadomej manipulacji, ale… 

Największe zastrzeżenia mamy do jakości rowerów. Natrafienie na 100-procentowo sprawny czasem graniczy z cudem – szczególnie późnym popołudniem czy wieczorem, gdy każdy z rowerów był wypożyczany przez wiele osób. Każdego wieczora rowery są zabierane oraz rozstawiane po stacjach tak, by nigdzie ich nie brakowało. Być może przy takiej liczbie wypożyczeń warto rozważyć, by ekipa od rowerów pojawiała się 2 razy dziennie – by prawdopodobieństwo trafienia sprawnego roweru było wyższe. Drugi problem, który należy rozwiązać to zgłaszanie popsutych rowerów, by nie można było ich wypożyczyć. Gdyby było można w aplikacji wpisywać nr zepsutego roweru ułatwiłoby to życie. Wystarczy, by przy każdym słupku paliła się czerwona lampka. Efektem takiego rozwiązania byłby oczywiście spadek liczby wypożyczeń. Gdyby jednak zastosować te rozwiązanie, to firma obsługująca system miałaby problem PR-owy, bo nagle liczba wypożyczeń mogłaby mocno spaść. Jest wiele takich przypadków, gdy wiele osób wypożycza rower i za chwilę go zwraca, bo okazuje, że nie da się nim jechać. Co nie znaczy, że BiKeR-y nie są popularne. Jednak liczba wypożyczeń prawdopodobnie jest zawyżona. Nawet, gdy na pierwszy rzut oka rower wygląda sprawnie, to po chwili może poluzować się kierownica, siodełko albo pojawić się problem z przerzutkami czy hamulcami. Wtedy niestety trzeba zawracać do stacji i szukać kolejnego roweru przy okazji generując kolejne wypożyczenie.

Innym alternatywnym źródłem transportu jest Blinkee – skutery elektryczne, które są całkowicie prywatną inicjatywą. Stąd też droższą i bardziej ograniczoną. Skuterów nie można zostawiać na terenie całego miasta – mogą stać tylko w centrum i jego okolicach. Dodatkowo – z racji tego, że miasto nie dotuje tego środka transportu jak Bikera – to wypożyczenie go jest dużo droższe – bo jak każdy biznes musi się właścicielowi kalkulować.

Chętnych na wypożyczenia jednak także nie brakuje. Dostępnych jest 40 skuterów, które były wypożyczane 18 tys. razy. Warto więc rozważyć podobną dotację jak na BiKeRy z miasta również i na tą inicjatywę. Niższa cena i większa flota o większym zasięgu – dałaby dobry efekt – mniej ludzi korzystałoby latem z autobusów – co po redukcji ich kursów mogłoby się przełożyć nawet na oszczędności).

Partnerzy portalu:

Dobra wiadomość dla wszystkich mieszkańców Białegostoku. Upór może poskutkować tym, że władza wycofa się z głupiego pomysłu, a takim niewątpliwie należy nazwać próba oddania za 1 zł dawnej meliny w centrum miasta pod żydowskie muzeum w Białymstoku. Mieszkańcy ul. Bohaterów Getta mogą czuć się usatysfakcjonowani, gdyż żadne muzeum pod ich blokiem nie powstanie. Główna zainteresowana przejęciem budynku za 1 zł – Lucy Lisowska, reprezentująca Centrum Edukacji Obywatelskiej Polska-Izrael obawiała się, że ktoś podpaliłby ewentualne muzeum, stąd też nie zgłosi się do prezydenta po budynek – dowiadujemy się na stronie internetowej Kuriera Porannego.

To dobrze, że prezes CEO Lucy Lisowska zrezygnowała. Jest ostatnią osobą, która powinna cokolwiek w Białymstoku dostać. Najpierw chciała by w kamienicy przy ul. Waryńskiego – gdzie także zapowiadała powstanie Muzeum Żydowskiego. Co do czego przyszło była zainteresowana otwarciem tam kawiarni, do tego płacąc 10 proc. czynszu. Miasto na coś takiego się na szczęście nie zgodziło. Kolejny adres, gdzie miało powstać muzeum białostockich Żydów to zrujnowany budynek przy Kijowskiej 1. Tym razem miasto postanowiło, że jeżeli z Panią Lucy Lisowską i organizacją, której ona przewodniczy nie dojdą do porozumienia, to gmina będzie samodzielnie prowadzić instytucję. Na łamach Kuriera Porannego wiceprezydent Rafał Rudnicki zapowiadał, że remont zakończy się w 2016 roku. Tymczasem mamy koniec 2018 roku a budynek nie wygląda jakby miało tam cokolwiek powstać.

Dlatego też dobrze się stało, że kolejny budynek nie jest już w kręgu zainteresowania Centrum Edukacji Obywatelskiej Polska – Izrael. Dzięki temu melina bez wartości historycznej – jaka znajduje się przy ul. Bohaterów Getta zostanie rozebrana. Tak stałaby i czekała lata na remont, który prawdopodobnie nigdy nie doszedłby do skutku podobnie jak Waryńskiego i Kijowska. Wiceprezydentowi Rudnickiemu zaś przypomnimy o budynkach, które niszczeją, a mają wartość historyczną. Oto one:

Partnerzy portalu:

Ulica Jurowiecka w Białymstoku to chyba jedyne miejsce, gdzie można powiedzieć – lepiej żeby były tutaj apartamentowce. Jedna z głównych ulic w centrum przez ostatnie lata straszyła. Najpierw ogromnym, zapuszczonym targowiskiem i odrapanymi budynkami, wybitą nawierzchnią. Jedynym nowym budynkiem był narożny biurowiec, który stoi do dziś. Potem po zburzeniu hali i stadionu Jagiellonii tereny wzdłuż ulicy stały niezagospodarowane. Mniej więcej w tym samym czasie trwał wyścig – kto pierwszy zbuduje tam galerię – wygrał Konstanty Strus stawiając pierwszy od lat nowoczesny budynek przy tej ulicy – galerię Jurowiecką. Właściciele Jagiellonii zrezygnowali ze stawiania obok budynku z identycznym przeznaczeniem. Pojawiły się pierwsze apartamentowce. Międzyczasie wyremontowano również kamienicę stojącą na rogu z ul. Ciepłą.

Wkrótce właściciel galerii Jurowieckiej będzie chciał w sąsiedztwie swojej galerii dostawić kilka apartamentowców. To chyba jedyna ulica, w której lepiej stawiać apartamentowce i zastępować to co było do tej pory. W tym przypadku apartamentowce zastąpiłyby dawną siedzibę PKS. Obecnie znajduje się tam dodatkowy parking galerii. Zatem za jakiś czas Jurowiecka będzie miała galerię, biurowce, apartamentowce, zabytkową odnowioną kamienicę i przede wszystkim szeroką, wyremontowaną w całości ulicę. Perspektywa dobra. Można tylko żałować, że to wszystko jest raczej dziełem przypadku niż przemyślanego zagospodarowania. Można taki wniosek wysunąć po tym – jak miasto zezwala developerom budować bloki – w losowych, wolnych miejscach, nie wspominając już o skandalicznym postępowaniu z Bojarami i obecnie z dawnymi „Chanajkami”. 

Ulica Jurowiecka ma też fragment charakteru zabytkowego – to dom stojący przy samym rondzie. Miejmy nadzieję będzie stał tam jeszcze długo. 

Partnerzy portalu:

Prezydent Tadeusz Truskolaski zaraz po zaprzysiężeniu na nową kadencję pokazał światu projekt nowego budżetu. Ten będą zatwierdzać radni. Jako, że w końcu włodarz ma w radzie większość, to tym razem nie będzie tych samych cyrków co każdego roku, gdy rada była do Truskolaskiego w opozycji. Budżet Białegostoku na 2019 rok jest tak skonstruowany, że trzeba będzie pożyczyć 248 mln zł zł. Miasto planuje pożyczyć 100 mln zł w Europejskim Banku Inwestycyjnym, a także 147 mln zł w Polsce z czego 55 mln zł trzeba będzie zapłacić na poprzednie kredyty i obligacje. Ponadto trzeba będzie jeszcze sfinansować deficyt – b. Koszt obsługi długu publicznego kosztować będzie prawie 20 mln zł.

– Budżet na przyszły rok można porównać do rozpędzonego pociągu, którego nie da się szybko zatrzymać. Czekają nas więc duże inwestycje, ale nie zabraknie też mniejszych, spełniających oczekiwania i potrzeby mieszkańców białostockich osiedli. – tak barwnie przedstawił swój projekt Truskolaski. To że miasto musi się rozwijać, inwestować a jednocześnie pełnić zadania publiczne zgodnie z ustawą – nie ulega wątpliwości. Czy po raz kolejny musimy się zadłużać? Ile dokładnie Białystok wisi swoim pożyczkodawcom? Tego dokładnie nie wiadomo bo jeszcze rok 2018 się nie skończył, ale prognozy mówią, że 31 grudnia 2019 roku będziemy mieli dług w wysokości 993,2 mln zł. Tak, prawie miliard złotych!

Projekt budżetu to opasła księga, która liczy sobie 190 stron. Dlatego ufając tylko komunikatom urzędników można by było stwierdzić, że wydawanie tak dużych pieniędzy jest zasadne. Po zajrzeniu do projektu wynika jednak zupełnie coś innego. Pierwsze pytanie nasuwa się gdy zobaczymy ile kosztuje nas utrzymanie nierentownej spółki „Stadion Miejski”. Miasto dopłaci na jej  utrzymanie 14,73 mln zł. Nie będzie to kasa na inwestycje tylko na bieżącą działalność. W budżecie wpisana jest także hala widowiskowo-sportowa, na którą miasto w 2019 wyda pierwsze 100 000 zł ze 120 mln zł. Po co nam ta hala? Dziś większe imprezy mogą odbywać się na stadionie. Skoro miasto musi finansować bieżącą działalność spółki na kwotę 14,73 mln zł, to ile będziemy dokładać do funkcjonowania hali?

Miasto planuje wydać także 3 mln zł na eksperyment pod tytułem „Lotnisko w Krywlanach”. W budżecie jest plan budowy wieży kontroli lotów, budowa zbiornika paliwa i hangaru na samoloty na Krywlanach. Wszystko to za 3 mln zł. Tu jednak jeżeli powiedziało się A – i zbudowało pas startowy, trzeba powiedzieć B i dobudować resztę. Jednak warto z tym poczekać na certyfikację lotniska. Dlaczego? Bo może się okazać, że trzeba będzie wydać najpierw kupę pieniędzy na dostosowanie Krywlan do przyjmowania samolotów. A wybudowanie wieży, zbiornika i hangaru to również jego późniejsze utrzymanie. Po co więc budować zawczasu? Chyba że Tadeusz Truskolaski już coś wie, czego nie wiemy na temat zadań do wykonania na potrzeby certyfikacji.

Na same inwestycje miasto wyda 525 mln zł. Same drogi będą kosztować 378 mln zł. Tutaj nie ma żadnych wątpliwości, że jest to potrzebna inwestycja. Tadeusz Truskolaski zaskarbił sobie największą sympatię u mieszkańców właśnie inwestycjami w drogi. Gdy obejmował urząd infrastruktura drogowa w mieście była fatalna. Dziś infrastruktura drogowa, choć posiadająca irytujące buspasy i wyśmiewany system sygnalizacji świetlnej nazywany „czerwoną falą” (światła miały działać tak, by nie trzeba było stać na światłach, a działa zupełnie odwrotnie), to jednak w większości jest naprawdę wyśmienita. Wystarczy zapytać mieszkańców o opinię na temat Truskolaskiego. Każdy zaczyna mówić najpierw o drogach. W sumie miasto planuje zrealizować 149 zadań inwestycyjnych. Budowy dróg osiedlowych, remonty, modernizacje i inne tego typu przedsięwzięcia. Sama edukacja pochłonie prawie 50 mln zł.

Partnerzy portalu:

Białystok jest coraz lepiej skomunikowany z resztą kraju. Wciąż jednak brakuje ważnego połączenia. Nic się nie zanosi też, by coś w tej kwestii się zmieniło. Od 9 grudnia będzie obowiązywać nowy rozkład jazdy na kolei. Będzie więcej połączeń do Warszawy. Jednego dnia będzie jeździło nawet 11 pociągów, zaś połączenie ze stolicą będzie średnio co godzinę. Ostatni pociąg z Warszawy do Białegostoku nie będzie odjeżdżać tak jak do tej pory o 20:11, lecz o 21:29. Połączenie z Warszawą jest o tyle ważne, że to duży węzeł komunikacyjny z resztą kraju. Bardzo wiele połączeń odbywa się poprzez przesiadki na dworcu centralnym. Po zmianach rozkładu jazdy będzie też inne połączenie – bezpośrednie, a mianowicie Białystok – Zielona Góra przez Poznań. Do tego pierwszego miasta dotychczas trzeba było jeździć z przesiadką.

Połączenia z Warszawą to wciąż jednak za mało. Nie jesteśmy dobrze skomunikowani z pozostałymi miastami na ścianie wschodniej. Do Lublina trzeba jechać z przesiadką przez Warszawę. Mimo tego, że są tory, które biegną przez Kleszczele i Siedlce. Ewidentnie brakuje bezpośredniego połączenia Suwałki – Rzeszów, analogicznie jak na ścianie zachodniej jest połączenie Szczecin – Wrocław.

W ostatnim czasie zostaliśmy w końcu połączeni drogą ekspresową z Warszawą. Teraz dzięki temu szybko dojechać możemy nie tylko do stolicy, ale też do Łodzi, Wrocławia czy Poznania, a nawet Berlina. Jednak dojazd na przykład do Gdańska jest już problematyczny, gdyż najpierw jedziemy ekspresową ósemką do Ostrowi Mazowieckiej, a dalej niestety trzeba jechać aż do Mławy drogą, która nie jest zbyt najlepsza. Ale na to wpływu nie mamy. Mazowsze i Mazury rządzą się swoimi prawami. Czekamy jednak na drogę Via Carpatia, która od lat powstaje i jakoś powstać nie może. Potrzebne jest tak samo jak połączenie kolejowe łączące wschodnią ścianę.

Ostatnim środkiem lokomocji, z jakiego niedługo będziemy mogli zapewne skorzystać to samolot. Białystok ma pas startowy na Krywlanach. W czasie kampanii wyborczej był to bardzo gorący temat. Jedno jest pewne. Koalicja Obywatelska, która ma większość w radzie nie powinna zaciekle walczyć z własnym prezydentem, dzięki czemu budowa małego terminala, a w przyszłości wydłużenie pasa nie powinno być takim problemem jak było przeforsowanie samej inwestycji.

Jednak jest coś jeszcze. W Sejmiku natomiast władzę Platforma i PSL oddały na rzecz PiS, które głośno mówiło o budowie lotniska regionalnego. Teraz mając tam władzę będą mogły się wykazać i wreszcie rozpocząć inwestycję, którą Platforma jeszcze rządząc wcześniej pogrzebała. Wiele już osiągnęliśmy w rozwoju transportu, ale wiele jeszcze przed nami. Trzymajmy kciuki, by bez przeszkód udało się gonić do zachodu, bo na razie mamy skromną infrastrukturę, ale zawsze to coś. Nie należy jednak spoczywać na laurach.

Partnerzy portalu:

Czy to będzie białostocki „Mordor”? Szykuje nam się inwestycja na przeciwko dworca PKS. Od lat stoi tam zarośnięty kawałek ziemi, na którym miała powstać kiedyś galeria handlowa. Właściciel terenu po latach postanowił zbudować tam biurowce. Chce zainwestować 400 mln zł i stworzyć 5 tys. nowych miejsc pracy. Wierzycie że to się uda?

My mamy czarne wizje. Biurowce powstaną, ale będą świecić pustkami. Klimat do prowadzenia biznesu w Białymstoku jest kiepski. Wystarczy przejść się po mieście, by niemalże w każdym biurowcu czy rzemieślniku znaleźć kartki z napisem „biura do wynajęcia”. A szczególnie ceny w tych drugich nie są jakieś gigantyczne, mowa tu o kilkuset złotowych czynszach. Ile wyniesie czynsz w nowoczesnym biurowcu? Tyle, że będzie stać tylko największe firmy. Problem jednak w tym, że takich w Białymstoku za wiele nie ma.

Przykładem korporacji, która tuła się po mieście (szukając zapewne najlepszej ceny) jest Agora i jej Gazeta Wyborcza. Przez lata przeprowadzała się już z na Sienkiewicza, Branickiego, a obecnie na Cieszyńskiej. Inna korporacja – Polska Press – od lat jest w tym samym miejscu (wcześniej jako Media Regionalne) – w biurowcu przy ul. Św. Mikołaja. Inne korporacje – tj. firmy ubezpieczeniowe czy banki nie mają w Białymstoku większych „oddziałów”, przez które potrzebowałyby więcej pomieszczeń biurowych. Dla kogo więc białostocki „Mordor” powstaje? Trudno powiedzieć.

Większe firmy produkcyjne znajdują się na tak zwanej strefie ekonomicznej. Sprzedaż odbywa się w galeriach i hipermarketach. A usługi? Rozproszone są po całym mieście. Rozwijające się dopiero firmy (czyli takie, które powoli zwiększają swój skład osobowy) znajdują się na przedmieściach. Zatem nowe biurowce przy ul. Bohaterów Monte Cassino prawdopodobnie będą wydzierać klientów innym biurowcom w mieście, co poskutkuje obniżką cen za lokale. Zatem dla przedsiębiorców na pewno dobra to inwestycja będzie, gorzej dla samych właścicieli. Kluczem całego biznesu jest to, co powstanie na parterze biurowca. Czy jakiś wielki, znany sklep? Inaczej 400 mln zł nie zwróci się chyba nigdy. Jednakże trzymamy kciuki, by Białystok się rozwijał. Chcemy wierzyć, że jest po co stawiać tutaj biurowce.

fot. Warimpex / inwestor

Partnerzy portalu:

Trwa kampania wyborcza przed wyborami samorządowymi, a wraz z nią festiwal obietnic. My postanowiliśmy nie angażować się i nie opowiadać po żadnej ze stron, gdyż każdy ma swój rozum i wybierze jak chce. Jednak kandydaci rzucają w przestrzeń pewne pomysły, o których w ogóle warto podyskutować. Właśnie taki pomysł rzucił jeden z kandydatów – by Białystok poszerzył swoje granice administracyjne. Pomysł na pewno zacny, ale Białystok to nie Rosja, a jego prezydent to nie Putin, więc innych gmin w swoje granice zagarniać nie może. Jest to każdorazowo skomplikowana procedura, ale możliwa.

Po co się przyłączać?

Działa tutaj metoda kija i marchewki. Białemustokowi opłaca się przyłączać ościenne gminy, ale czy w drugą stronę zadziała tak samo? Co zyskają przyłączeni? Otóż jeszcze kilka lat temu zyskaliby dużo więcej, bo nie wszędzie dotarły drogi i kanalizacja. Dzisiaj większość sąsiadów Białegostoku jeździ po asfalcie i jest przyłączona do wszystkich mediów. Jedynie muszą liczyć na autobusy z Białegostoku. Komunikacja miejska działa na podstawie międzygminnej umowy i trzeba dokupować dodatkowe bilety. Cały szkopuł jednak w tym, że w dzisiejszych czasach pod miasto wyprowadzają się ludzie nie dlatego, by było taniej, ale dlatego że ich na to stać. Budują tam domy, mają też nowoczesne samochody, więc z autobusu i tak nie korzystają. Z tego przybytku korzystają najczęściej osoby starsze i młodzież. Zdecydowanie na minus jest bycie w Białymstoku pod względem opłat. W małych gminach podatki lokalne są dużo niższe niż w dużych miastach. 

Kto chce?

Do Białegostoku swego czasu chcieli przyłączyć się mieszkańcy Porosłów czy Łysek. Mieszkańcy tej pierwszej miejscowości nadal jeżdżą nie najlepszą drogą, intensywnie rozwijają się sąsiednie Krupniki, gdzie też kilku dróg jeszcze brakuje. Dlatego też Białystok może by skusił i przelicytował Choroszcz w zdobywaniu nowych terenów. Raczej nie ma szans na poszerzenie się o tereny gminy Juchnowiec Kościelny. Tam gołym okiem widać, że gospodarz dba o swoje owieczki.

Jeżeli chodzi o wschodnie tereny, to gmina Supraśl w ostatnim czasie walczyła z „rebeliantami”, którzy chcieli odłączenia Grabówki i innych wsi po drugiej stronie Puszczy Knyszyńskiej. Ostatecznie nic z tego nie wyszło, bo całość zablokował rząd PiS. Zatem o przyłączeniu ani jednych ani drugich raczej nie ma mowy. Gmina Wasilków też nie wydaje się być zainteresowana przyłączeniem aczkolwiek trzeba przyznać, że tutaj nie można być pewnym niczego na 100 procent. Wasilków jest pod silnymi wpływami polityków, a Wasilków w zasadzie jest przyklejony do Białegostoku. Dodatkowo dużo mieszkańców zadowolona byłaby z tańszych biletów autobusowych. 

Nieznane jest podejście mieszkańców gminy Dobrzyniewo do ewentualnego przyłączenia, ale raczej tutaj także Białystok nie ma za wiele do zaoferowania, gdyż to kolejna dobrze zarządzana „sypialnia”.

Podsumowując, rozszerzenie miasta jest możliwe w stronę Choroszczy i w stronę Wasilkowa. Jednak Białystok musiałby obiecać naprawdę złote góry, by ostatecznie mieszkańców do siebie przekonać, by chcieli płacić wyższe podatki.

Partnerzy portalu:

Jak ostatnio pisaliśmy prace budowlane na Krywlanach już się zakończyły. Teraz kilka miesięcy potrwa proces certyfikacji lotniska. W tym czasie dokładnie zostanie sprawdzone czy są przeszkody lotnicze (np drzewa czy słupy) w pobliżu lotniska i dopiero ich usunięcie umożliwi oficjalne jego otwarcie.

Otwarcie czego?

Tutaj właśnie trwa największy spór zwolenników inwestycji z przeciwnikami. Ci drudzy twierdzą, że to tylko pas startowy, drudzy zaś że to lotnisko. Kto ma racje? Zacznijmy od terminologii. Lotnisko jest pojęciem ogólnym. Fachowo mamy do czynienia z portem lotniczym, lądowiskiem czy też lotniskiem miejskim. Zatem przeciwnicy nie mają racji mówiąc o pasie startowym – gdyż jest to tylko część infrastruktury całego obiektu. Wiosną otwarte zostanie w Białymstoku lotnisko miejskie czyli takie, które obsługuje małe samoloty pasażerskie i śmigłowce.

Kto będzie latać?

Lotnisko miejskie na Krywlanach będzie mogło obsłużyć samoloty, które zabierają do 50 pasażerów. Polskie firmy oferujące przewóz lotniczy dysponują takimi modelami jak ATR 42, DORNIER 328, FOKKER 50, SAAB340. Są to prywatne firmy oferujące czarter samolotów. Może z tego skorzystać na przykład Jagiellonia, która w sezonie podróżuje na Śląsk, do Małopolski czy do zachodniopomorskiego Szczecina. Od wielu lat w prasie można było przeczytać, że dla zawodników długie podróże autobusem są udręką i wpływają na ogólną formę. Innymi korzystającymi będą prawdopodobnie ośrodki szkoleniowe.

Warto dodać, że dzięki Krywlanom będzie można poszerzyć także ofertę kulturalną miasta. Do tej pory zagraniczne gwiazdy omijały Białystok, bo nie mogły tu wylądować, a przy organizacji wielkich koncertów to często warunek konieczny. Teraz będzie to możliwe. Wszystko oczywiście za odpowiednią cenę.

Kto nie będzie latać?

Obecnie w swojej flocie nie mają odpowiednich samolotów LOT, Ryanair czy Wizzair. Nie oznacza to, że nic się w tej kwestii nie zmieni. Jeżeli dany przewoźnik wykalkuluje sobie, że mu przewozy z Białegostoku się opłacają, to z pewnością szybko znajdzie odpowiedni samolot. Na to jednak poczekamy, gdyż Białystok do stałej obsługi pasażerskiej potrzebuje przede wszystkim hali odpraw. Jeżeli zainteresowanie Białymstokiem będzie rosnąć, to będzie można dyskutować o wydłużeniu pasa.

Nie przyleci do nas także samolotem Prezydent RP, gdyż jego samolot potrzebuje 1800 metrów, pas na Krywlanach ma długość 1450 metrów.

Czy Krywlany mają przyszłość?

Największy orędownik lotniska miejskiego Tadeusz Truskolaski, który przeforsował inwestycję przez niechętną mu Radę Miasta sam popełnił błąd bowiem ograniczył teren rozbudowy lotniska wpuszczając na wolne tereny przy ul. Mickiewicza (i dzisiejszej Kuronia) strefę ekonomiczną. Warto jednak przypomnieć, że robił to w określonych warunkach politycznych – był mocniej związany z Platformą Obywatelską niż dzisiaj. A to właśnie ta partia nie tylko blokowała Krywlany, ale też postanowiła wydać pieniądze na coś innego niż lotnisko regionalne. Dodatkowo, gdy Elżbieta Bieńkowska z Platformy ogłosiła koniec dotacji na lotniska, to podlascy politycy Platformy wykazali się tradycyjnie zerowymi wpływami w Warszawie. Podobnie jak przy wielu innych inwestycjach.

Warto jednak przypomnieć grzeszki PiS w tej sprawie. To lokalni politycy tej partii, a konkretnie Jan Dobrzyński chciał na Krywlanach budowy kościoła, zaś lotnisko widział w Topolanach. Chociaż na przykład ówczesny marszałek województwa Dariusz Piontkowski forsował port regionalny właśnie na Krywlanach. Dziś budowa takiego typu lotniska pod Białymstokiem jest już niemożliwa. Jedyne na co jeszcze możemy liczyć to wydłużenie pasa i dobudowanie hali odlotów.

Krywlany, to przez najbliższe dekady prawdopodobnie będzie jedyne miejsce, gdzie na Podlasiu wyląduje większy samolot. Mogliśmy mieć lotnisko regionalne, będziemy mieli lotnisko miejskie. Tylko tyle i aż tyle. Wszystko przez polityków-nieudaczników.

Partnerzy portalu:

To ostateczny dowód na to, że już za momencik przyjdzie zima. Białostocki Ośrodek Sportu i Rekreacji uruchamia na kolejny sezon lodowisko. Co prawda zanim przyjdzie zima poprzedzona zostanie przez jesień. Wszystko jednak dopiero później, gdyż korzystać należy z ostatnich upalnych dni. Warto jednak już dziś wiedzieć co czeka nas na lodowisku w tym roku.

W wypożyczalni czeka 1050 par łyżew w rozmiarach od 27 do 50. Dla dzieci (w zasadzie dla dorosłych też) będą do dyspozycji pingwinki i pandy, dzięki którym można będzie uczyć się utrzymania równowagi na łyżwach. Dostępność lodowiska jest ograniczona. Na co dzień korzystają z niego sportowcy – łyżwiarze i hokeiści. Dla wszystkich dostępne jest one w poniedziałki i czwartki od 17 do 21 (z półgodzinną przerwą o 18.30), a także wtorki, środy i piątki od 17 do 20.30 (także z przerwą od 18.30 do 19). W weekendy zaś lodowisko dostępne jest od 11 do 20.30 z przerwami (12.30-13, 14.30-15, 16.30-17, 18.30-19).

Cennik od ubiegłego roku nie zmienił się. Wypożyczenie łyżew to 6 zł, wstęp kolejne 6 zł. Jeśli mamy własne łyżwy to zapłacimy 10 zł – bilet normalny, zaś 7 zł bilet ulgowy. Lodowisko będzie czynne do 31 marca 2019r.

Partnerzy portalu:

Białystok otrzymał certyfikat „Gmina Przyjazna Rowerzystom”. Stolica województwa podlaskiego została wyróżniona w kategorii gmin do 500 tysięcy mieszkańców na Międzynarodowych Targach Rowerowych – Kielce Bike-Expo. Do konkursu zgłosiło się ponad pięćdziesiąt gmin z Polski. Trudno jednoznacznie tę informację skomentować, bo skoro nas wyróżnili certyfikatem, to może oznaczać, że:

a) jest u nas super
b) u innych jest dużo gorzej

Jako mieszkańcy Białegostoku, którzy żyją tym miastem na 100 procent bardziej przychylamy się do tej drugiej odpowiedzi. Oczywiście nieuczciwe byłoby stwierdzenie, że w Białymstoku dla rowerzystów jest źle, ale mówienie że nasze miasto jest przyjazne rowerzystom – jak głosi certyfikat to duża przesada. Miasto chwali się, że jest u nas 123 km ścieżek rowerowych. Szkoda, że nic nie wspomina o ich jakości. Pierwszą ścieżką, którą można wyróżnić w mieście jest ta przy ul. Wiosennej. Jest dobrze oznaczona, bardzo szeroka i wystarczająco odseparowana od pieszych. Problem w tym, że jej długość to około 800 metrów. Drugi problem jest taki, że to jedyna tak dobrze zrobiona ścieżka w Białymstoku.

A jak pozostałe? Zdecydowana większość to tak zwane ciągi pieszo-jezdne – czyli oddzielone zwykłą linią chodniki, brukowane drogi i czasem asfalty. Problem z nimi jest taki, że piesi ignorują podział. Drugi problem – to jakość nawierzchni jest zwyczajnie słaba. Warto też wspomnieć o wielu ścieżkach, które z urzędniczej wygody kończą się, by zacząć się ponownie po drugiej stronie ulicy. Tutaj za przykład należy wziąć ciąg na ul. Lipowej. Oficjalnie przejeżdżać przez przejście nie wolno. Wszystko dlatego, że tak przebudowana została Lipowa (a wcześniej zaprojektowana). Ktoś taki projekt zatwierdził, a potem zrealizował. Palcem pokazywać nie będziemy, bo każdy dobrze wie kto od 12 lat „rządzi” na Słonimskiej.

Problemów rowerowych w mieście jest jeszcze dużo więcej, o czym można by napisać książkę. Dlatego też można się pocieszać, że u innych jest jeszcze gorzej. Tylko czy jest to eleganckie i ambitne podejście?

Partnerzy portalu:

Białystok testował pod koniec sierpnia autobus elektryczny. Testy te zostały jednak przedłużone do 7 września. W 2020 roku w planach jest zakup 25 takich pojazdów. Dlatego warto sobie zadać pytanie o rozwój transportu w mieście. Obecnie w stolicy województwa podlaskiego można poruszać się autobusami trzech operatorów: KPK, KPKM oraz KZK. Wszystkie trzy firmy to spółki miejskie. W latach 90-tych miał miejsce wielki strajk, po którym jedną spółkę rozbito na trzy, by w razie kolejnych strajków uniknąć paraliżu, takiego jaki miał miejsce właśnie wtedy. Chociaż widmo strajku dziś nie grozi, to trzy spółki funkcjonują obsługując różne linie. Dla pasażera nie ma to większego znaczenia, gdyż wszystkie autobusy są oznaczone tak samo.

Jeżeli chodzi o inne formy transportu w mieście, to w 1918 roku przestał funkcjonować tramwaj konny. W czasach PRL były w planach tramwaje elektryczne, ale ostatecznie z pomysłu zrezygnowano. Dlatego dziś miasto nie jest oszpecone wiszącymi drutami. Nie ma też trolejbusów. Autobusy elektryczne mają to do siebie, że kabli nie potrzebują, gdyż zasilane są akumulatorami, zaś te ładowane są na pętlach. Zaletą oczywiście jest brak emisji spalin.

W mieście funkcjonuje też coś na kształt SKM. Można kupić bilet miejski i podróżować pociągiem np ze Starosielc do dworca głównego – pociągami, które akurat przejeżdżają. Nie jest ich zbyt wiele, dodatkowo bilet kupuje się od PKP, zaś białostocka komunikacja miejska nie ma nic z tym wspólnego. A mogłoby, gdyby prezydent miasta raczył porozumieć się z Przewozami Regionalnymi. Wtedy wstawiono by normalne kasowniki oraz SKM mogłoby funkcjonować oddzielnie z własnym rozkładem jazdy. Potrzebna by była też niewielka modernizacja. Póki co, nie ma politycznej woli do wprowadzenia takich rozwiązań.

Dlatego też podróż po mieście ogranicza się jedynie do autobusów. Czy stopniowa zmiana ich na elektryczne coś zmieni? Oprócz braku spalin nic. Obecnie dzięki specjalnej ustawie na Śląsku funkcjonuje związek gmin metropolitalnych. Dzięki niemu wszystkie gminy należące do związku mogą liczyć na wspólną komunikację miejską w ramach jednego biletu. Za jakiś czas zapewne podobne rozwiązania będą obowiązywać w Warszawie, Trójmieście czy Wrocławiu. W Białymstoku o wspólnej „aglomeracji” nie ma raczej co marzyć. Tutaj występuje typowy problem, na jaki zwracają uwagę eksperci od metropolii. Zbyt wielka konkurencja gmin, zamiast współpracy przekreśla wszelkie szanse na podobne rozwiązania.

Dlatego też w najbliższych latach oprócz autobusów w Białymstoku nic nowego raczej się nie pojawi. A szkoda, bo temat wad białostockiej komunikacji miejskiej jest tak szeroki, że można by było napisać o nim książkę. Miejmy nadzieję, że kiedykolwiek ktoś się za to weźmie i stworzy komunikację w mieście na miarę dużego miasta. Bo to co mamy obecnie to „śmiech na sali”.

Partnerzy portalu:

Serial TVP „Blondynka” ma się dobrze. Filmowcy znów wrócili na Podlasie, by nagrywać kolejne odcinki już siódmego sezonu. Tym razem zdjęcia były realizowane w Kiermusach pod Tykocinem. Między innymi na dworku oraz kasztelu. „Blondynka” głównie nagrywana jest w Supraślu. I to od kilku lat! Dlatego raz na jakiś czas w tym miasteczku napotkać można aktorów znanych z różnych filmów. W Kiermusach na przykład byli Natalia Rybicka, Andrzej Grabowski, Hanna Śleszyńska, a także Magdalena Schejbal i Lesław Żurek. Efekt pracy filmowców można będzie obejrzeć w grudniu.

Cieszy fakt, że Województwo Podlaskie jest postrzegane jako sielskie, spokojne miejsce. Coraz więcej filmowców postanawia tutaj realizować swoje scenariusze. Największą barierą jaka jest, to brak infrastruktury filmowej w Białymstoku. Żeby stworzyć profesjonalną produkcję trzeba wszystko ściągać z Warszawy, przez co koszty produkcji są dużo wyższe. Mowa tutaj nie tylko o kamerach, ale też garderobach, kostiumach oraz sztabie ludzi – reżyserów, operatorów kamer, kierownika produkcji, aktorów, fryzjerki, stylistki, osoby od kostiumów, dźwiękowcy, osoby od światła. To wszystko armia ludzi oraz tony sprzętu. Dlatego też łatwo jest realizować filmy w Warszawie czy Łodzi, gdzie wszystko jest na miejscu.

Partnerzy portalu:

Przy ul. Mazowieckiej stoi żółty, stary, zabytkowy drewniany dom. Wokół niego zmieniło się wszystko – powstała nowa, szeroka ulica Kaczorowskiego, obok wyrosły apartamentowce i biurowce, zaś w okolicy znikło praktycznie wszystko z dawnych lat. Dom ten jest w fatalnym stanie, zabity deskami. Nic nie wskazuje na to, by ktoś miał jakikolwiek pomysł na zagospodarowanie tego domu. Można rzec, że jest on pryszczem na d… dla lokalnej władzy. Wszystko dlatego, że swoim przymykaniem oczy na drewniane zabytki najchętniej by chcieli, bo dom ktoś podpalił, a jego miejsce powstał kolejny apartamentowiec. Tak samo jak z wieloma domami na Bojarach, a ostatnio też na osiedlu Bema/Przydworcowe.

W 2013 roku czyli 5 lat temu można było przeczytać w lokalnym Kurierze Porannym, że ten dom „czeka na pomysł”. Mamy 2018 rok i co? Wciąż czeka? Dom należy do miasta, które próbowało wydzierżawić budynek. Zacznijmy od tego – że budynek jest ruderą, więc żeby wydzierżawić – albo powinno miasto ustalić czynsz na 1 zł na najbliższe 10 lat – tak by gruntowny remont się opłacał dla najemcy bądź też wyremontować budynek za własne pieniądze i wtedy dzierżawić. Niestety Tadeusz Truskolaski i jego ekipa są słynne z rozrzutności. Wydają pieniądze na lewo i prawo, niestety nie na to co trzeba. Przykładem mogą być śledzie książkowe (wiecznie puste – bo mieszkańcy książek nie oddają) czy hamaki (które idioci zdążyli już popsuć). Władza nie szczędzi też kasy na fanaberie mieszkańców – typu pomniki z budżetu obywatelskiego – o czym już wspominaliśmy. Przykładów można by wymieniać jeszcze więcej.

Dlatego też urzędnicy, dla których dom jest pryszczem na d… najprawdopodbniej marzą, by zabytek po prostu się rozpadł. Wtedy problem będzie z głowy. Wyda się decyzję zezwalającą na budowę kolejnego apartamentowca i wszyscy będa szczęśliwi. Po co w mieście hołdować ruderom, jak prawdziwe dzieła sztuki tworzą developerzy.

Partnerzy portalu:

Budżet Obywatelski w Białymstoku z roku na rok coraz bardziej się rozwija. Tym razem można będzie głosować na projekty miejskie, osiedlowe, oświatowe i zielone. Problem w tym, że budżet obywatelski powinien powoli się… zwijać. Wszystko dlatego, że za kilka lat będziemy mieli miasto zasypane pomnikami, figurkami i innymi bzdetami. Każdy bowiem chce po swojemu miasto „upiększyć”, co powoduje oczywiście zaśmiecenie ładu architektonicznego. Z roku na rok każdy będzie chciał od siebie coś „dostawić” i tak zrobimy śmietnik.

W tym roku również ktoś chce stawiać ławeczkę-pomnik Franciszka Karpińskiego czy pomnik Ryszarda Kaczorowskiego. Oczywiście nie można odmówić zasług ani jednemu ani drugiemu, ale czas powiedzieć dość. Żadnych nowych pomników w mieście. Ani one ładne, ani eleganckie, ani potrzebne. Warto więc pomyśleć, by w kolejnych latach wszystkie projekty związane z architekturą były automatycznie odrzucane. Zaś takim projektom jak Park trampolin na Szkolnej, przebudowa ul. Rzemieślniczej, nowy ambulans dla pogotowia, ciąg pieszo-jezdny na Narewskiej, mostek w rezerwacie Zwierzyniec, zegar w Parku Zwierzynieckim tylko trzeba przyklasnąć i życzyć by powstały.

Mieszkańcy nie powinni mieć możliwości „upiększania” swego miasta z tego samego powodu co nie budują domów bez projektu architekta. Budżet Obywatelski to powinny być przede wszystkim projekty osiedlowe. Mieszkańcy chcą budować drogi, parkingi, place zabaw, centra rekreacji czy organizować festyny. W tym roku wystartował też „zielony budżet” co jest taką samą pomyłką jak większość projektów ogólnomiejskich. Bowiem mieszkańcy zabierają się znów za architekturę. Tym razem krajobrazową. Zgłosili skwery, nasadzenia krzewów, tworzenie łąk. Zaś tym powinien się zajmować ogrodnik miejski – który jak widać po choćby rondzie Lussy i innych nasadzeniach w mieście – umie to robić.

Dlatego do wszystkich autorów projektów możemy zaapelować o opamiętanie się, zaś do radnych i prezydenta o przeprowadzenie zmian w kolejnych budżetach tak, by mieszkańcy za kilka lat z Białegostoku nie zrobili architektonicznego śmietnika.

Partnerzy portalu: